Σάββατο, Σεπτεμβρίου 30, 2006

Το πέταξε και ήταν σακούλας













Δύο χρόνια κοντά πέρασαν αλλά το απολαμβάνουμε. Έπρεπε να γίνει και η Σαλονίκ μας πέφτει λίγο μακριά



Τι σχέση μπορεί να έχει η προτομή του λαϊκού βάρδου Στέλιου Καζαντζίδη, ο Νομάρχης Θεσσαλονίκης Πανίκας Ψωμιάδης και ένα γιαούρτι;
Η σημειολογία των ημερών, ελέω κουμπάρων και γαλακτοβιομηχανιών, θα παρέπεμπε στα τρέχοντα σκάνδαλα, με τον Ψωμιάδη να άδει ότι δεν ζει γονατιστός, καθότι είναι της γερακίνας γιος…όπως έλεγε και ο μεγάλος Στέλιος. Ωστόσο το σκηνικό συνετέθη εντελώς αλλιώς.
Εκλογές ενόψει και ο Νομάρχης εγκαινιάζει ανελλιπώς ό,τιδήποτε, ακόμα και προτομές. Ο Καζαντζίδης άλλωστε, κατά δήλωση του, είναι ο αγαπημένος του τραγουδιστής και έτσι το πρωί του Σαββάτου ο κ. Ψωμιάδης παραβρέθηκε σε εκδήλωση για τα αποκαλυπτήρια προτομής στη Θέρμη της Θεσσαλονίκης.
Και ενώ όλοι ήσαν ευτυχείς από το νέο έργο της νομαρχίας… ένας υπερήλικας κύριος πλησιάζει τον Πανίκα, βγάζει από μια σακούλα ένα γιαούρτι (αγνώστου μάρκας…για να αποφύγουμε και τους συνειρμούς) και κραδαίνοντας το απειλητικά το εξαπολύει με στόχο το Νομάρχη.
Δεν γνωρίζουμε κατά πόσο είναι δόκιμος ο όρος «γιαούρτωμα», αλλά δημοσιογραφική αδεία ο κ. Ψωμιάδης υπέστη τις συνέπειες αυτής της πράξης. Ο Νομάρχης βέβαια έδειξε τη μεγαθυμία που τον διακρίνει και αμέσως μετά δήλωσε ότι συγχωρεί τον υπέργηρο δράστη, ζητώντας παράλληλα από το Θεό να το έχει καλά.
Ο συνταξιούχος, που αποφάσισε να αναλάβει ακτιβιστική δράση εναντίον του Ψωμιάδη, αμέσως μετά την πράξη του δέχθηκε επίθεση από τους παριστάμενους φίλους του Νομάρχη, εν συνεχεία συνελήφθη, ενώ ερωτηθείς για τους λόγους που τον παρακίνησαν να «γιαουρτώσει» τον κ. Ψωμιάδη, απάντησε ρητορικά: «Για τους λόγους που ξέρετε».
Ο κ. Ψωμιάδης επαίρεται για τη λαϊκή του καταγωγή και έτσι είπε να δείξει στην πράξη ότι τέτοιες ενέργειες δεν τον κλονίζουν, ουδέ καν τον γονατίζουν. Με παρέμβαση του ο υπερήλιξ αφέθηκε ελεύθερος για να σκαρφιστεί την επόμενη πρωτοτυπία του, ενώ το ρεπορτάζ δεν αναφέρει αν και κατά πόσο ο κ. Ψωμιάδης ευκαιρίας δοθείσης τραγούδησε για της γερακίνας το γιό στη σκιά της προτομής του μεγάλου Καζαντζίδη.